เต็มๆ ไปอ่านได้ที่นี่ค่ะ
“นึกว่าตบฉันแล้วจะเดินหนีไปง่ายๆ หรือไง”
ชายหนุ่มถามเสียงลอดไรฟัน นัยน์ตาคมทอแสงวาวโรจน์แรงกล้า แขนแข็งแรงก็รัดร่างเล็กแสนนุ่มนิ่มของอีกฝ่ายจนแทบหักเป็นสองท่อน
“ปล่อยนะ จะทำอะไร”
คนที่โดนงูยักษ์รัดถามอย่างประหวั่นพรั่นพรึง อยากดิ้นหนี แต่งูใหญ่แสนโกรธเกรี้ยวและดูเหมือนจะหิวโซก็รัดร่างเล็กเอาไว้แน่นเหลือเกิน...
“เธอมาตบสั่งสอนฉัน ฉันก็ต้องสั่งสอนเธอกลับ”
น้ำเสียงทุ้มหมายมั่น ใบหน้าคมก็โน้มลงมาต่ำจนเธอต้องเบือนหน้าหนี เพราะลมหายใจอุ่นกรุ่นที่เป่ารดแก้มนั้นกำลังทำให้เรี่ยวแรงเธอหดหายไปอย่างง่ายดายเหลือเกิน
“...แต่ฉันเป็นผู้ชาย ไม่ทำร้ายร่างกายผู้หญิง ฉันจึงต้องใช้วิธี ’จูบ’ สั่งสอนแทน”
คาร์รีมสาธยายราวกับอยู่ในสภาวะอารมณ์ดี ทว่าหัวใจร้อนราวกับมีกองเพลิงสุมอยู่ นัยน์ตาคมทอประกายหิวกระหายก็จ้องเขม็งตรงกลีบปากอิ่มที่ถูกขบเข้าหากันไม่วางตา พร้อมกับต้องพยายมลดอารมณ์ตัวเองลง ไม่งั้นปากสวยๆ ที่เขารู้ว่าหอมหวานเพียงใดจะได้ช้ำไปเสียเปล่าๆ
“อย่าเอาปากเน่าๆ มาจูบฉันนะ โอ๊ย ฉันเจ็บนะ...”